အခ်စ္၏ အသိရခက္မႈသည္ မည္မ်ွထိနက္ရွိဳင္းပါသနည္း……..? ကၽြန္ေတာ္သည္ သူမကိုျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုးခ်စ္ခဲ့သည္။
သူမသည္လည္း ကၽြန္ေတာ့္ကို……………….???
ျပကၡဒိန္စာရြက္မ်ား ေက်ာင္းလမ္းေပၚမွေၾကြက်ျပီးခဲ့သည့္တိုင္ထုိပေဟဠိ သည္
ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးသားအား ေသာ့ခတ္ထားခဲ့ေလသည္…။
-------------------------------------------------------------
ေက်ာင္းေခါင္းေလာင္းသံနဲ႔…စက္ဘီးနဲ႔လမ္း….
တစ္ခ်ိန္က သူမလာရာလမ္းကေလးမွာ ကၽြန္ေတာ္အျမဲရွိေနခဲ့တယ္။
သူမရဲ႔အျပံဳး…သူမရဲ႔အၾကည့္…အားလံုးဟာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ရူးသြပ္စရာခ်ည္းပါပဲ။
အခ်စ္ရဲ႔ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရွိမႈဟာ အံု႔ပုန္းတစ္ေယာက္အတြက္ ဘယ္ေလာက္ထိအားထုတ္ၾကိဳးပမ္းဖို႔လိုပါသလဲ…?
ကၽြန္ေတာ္မသိပါ။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ အခ်စ္ကိုေမွ်ာ္လင့္ေနရျခင္းျဖင့္အလွၾကည့္ေနခဲ့မိတယ္…။
-----------------------------------------------------------------
တစ္ကယ္ေတာ့အခ်စ္ဆိုတာကိုယ္မေသခင္မွာတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကို
ဖြင့္ေျပာခဲ့သင့္တဲ့ေျဖာင့္ခ်က္တစ္ခုပဲတဲ့….
ကၽြန္ေတာ္ၾကားဖူးခဲ့တဲ့အတိုင္း…….
"ငါ့ရဲ႔ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြအဆံုးသတ္ဖို႔ေပ်ာ္ရွြင္ခြင့္ကိုနင္ေပးနိုင္မလား……."
ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀မွာႏွလံုးသားအတြက္အၾကီးမားဆံုးေသာစြန္႔စားမႈတစ္ခုပါပဲ။
"ငါမေျပာတတ္ဘူး၊စာေမးပြဲျပီးမွဒီအေၾကာင္းေတြကိုစဥ္းစားၾကရေအာင္ေနာ္၊
နင္ကငါ့ရဲ့အခင္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းပါဟာ….."
သူမကကၽြန္ေတာ့္ကိုျငင္းဆန္ခဲ့ျခင္းမဟုတ္ပါ ဒါေပမယ့္ကၽြန္ေတာ့္ညမ်ားကိုရွည္လ်ားသြားေစခဲ့တယ္…..၊
မ်က္၀န္းတစ္စံုရဲ့အၾကည့္တစ္ခ်က္
ေစ့ထားတဲ့ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံု
ျပီးေတာ့မ်က္လႊာခ်….ေခါင္းငံုံ႔
ဘာလဲ…..?
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္လား….?ဒါမွမဟုတ္ကြယ္၀ွက္ထားတဲ့ေၾကကြဲစရာတစ္ခုခုလား….?ဒါမွမဟုတ္္ဘာလဲ…?
ကၽြန္ေတာ္မေ၀ခြဲတတ္ခဲ့ပါ၊ကၽြန္ေတာ္ဟာမ်က္၀န္းမ်ားရဲ့ဘာသာစကားမွာအလြန္ညံ႔ဖ်င္းခဲ့ပါတယ္။
----------------------------------------------------------------------------
ေက်ာင္းေတာ္ၾကီး၏အသက္မဲ့မႈသည္ကုန္ဆံုးသြားေသာျပကၡဒိန္မ်ားေနာက္
ေျခာက္ေသြ႔အထီးက်န္ေနေလသည္။
သစ္ပင္တို႔၏အရိုင္းဆန္ေသာယိမ္းႏြဲ႔လႈပ္ရွားမႈႏွင့္သစ္ရြက္ေၾကြတုိ႔၏စိတ္တဇဆန္မႈၾကား
အမည္မသိေမွာ္တစ္စံုတစ္ရာမ်ားရွိေနေရာ့သလား။
ေလေျပသည္သူ၏လြမ္းဆြတ္ဖြယ္သံစဥ္အားတိုးေဖ်ာ့ေဖ်ာ့တီးခတ္ေနေလသည္။
"ငါသြားရေတာ့မယ္….."
အတန္ၾကာတိတ္ဆိတ္ေနခဲ့ျပီးမွအားယူျပီးဆို႔ဆို႔နင့္နင့္ေျပာလိုက္တဲ့သူမရဲ့စကား……၊
ဘယ္လိုအင္အားမ်ိဳးနဲ႔ကၽြန္ေတာ္လက္ခံရမလဲ၊
"တစ္ခ်ိန္မွာနင္နဲ႔ခြဲရမယ္ဆိုတာၾကိဳသိေနခဲ့ေပမယ့္………..ငါမေျပာခ်င္ခဲ့ဘူး…………"
ကၽြန္ေတာ့္မွာသူမကိုတားႏိုင္စြမ္းမရွိခ့ဲပါ
သူမရဲ့မ်က္၀န္းကိုသာအသက္မဲ့စြာေငးၾကည့္ေနရင္း
"ငါလည္းေလ……….နင့္ကို…………"
ပြင့္လန္းႏိုင္ခြင့္မရွိေတာ့တဲ့ပန္းတစ္ပြင့္………ညိွဳးငယ္သြားခ်ိန္မွာပဲ
………မ်က္ရည္…….မ်က္ရည္……….ဖံုးကြယ္ဖို႔ၾကိဳးစားေနတဲ့သူမရဲ့မ်က္ရည္…….
ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေသခ်ာတဲ့အေျဖတစ္ခုရခဲ့တယ္၊
သူမရဲ့ႏႈတ္ဖ်ားကခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့စကားတစ္ခြန္းမဖြင့္ဟႏိုင္ခဲ့…….၊
ဒါေပမယ့္……….သူမရဲ့မ်က္ရည္ကအဲဒီစကားထက္ပိုမိုခိုင္မာေသခ်ာစြာDefinationရွိခဲ့တယ္။
"ငါႏႈတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္….."
ျပန္မဆံုႏိုုင္ျခင္းမ်ားျဖင့္သူမထြက္ခြာသြားေလျပီ။ ျမိဳသိပ္ထားတဲ့မ်က္ရည္မ်ားႏွင့္အတူသူမရဲ့အခ်စ္ဟာလည္းတည္ျမဲေနလိမ့္မယ္လို႔
ကၽြန္ေတာ္ယံုၾကည္ေနခဲ့တယ္။
အဲဒီမ်က္ရည္မ်ားဟာကၽြန္ေတာ့္အတြက္ထာ၀ရလက္ေဆာင္တစ္ခုျဖစ္ခဲ့တယ္။
………………………………………………………………………………………………..
ခြဲခြာျခင္းတစ္ခုမွာအရာရာဟာအဆံုးသတ္မသြားဘူး….
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔သူမရဲ့ခ်စ္ျခင္းဟာခြဲခြာျခင္းကေန အဓိပါယ္ရွိစြာစတင္ခဲ့တယ္။
ခြဲခြာျပီးခ်စ္ေနရျခင္းဟာဂုဏ္ယူစရာေကာင္းတဲ့ခ်စ္ျခင္းတစ္ခုလုိ႔ကၽြန္ေတာ္ယံုၾကည္ေနခဲ့တယ္။
ကၽြန္ေတာ့္မွာမ်က္ရည္အခ်ိဳ႔ရွိတယ္။
အဲဒီမ်က္ရည္ေတြဟာသူမရဲ့ခ်စ္ျခင္းေတြျဖစ္သလိုကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ခ်စ္ျခင္းေတြလည္းျဖစ္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္အသက္ရွင္ေနသမွ်ဒီမ်က္ရည္မ်ားဟာကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးသားထဲမွာ
ဆက္လက္ရွင္သန္စီးဆင္းေနပါလိမ့္ဦးမယ္…………..။ ။
စ်ာန္ရဲဆက္(UoF)
Janyexus01@gmail.com
